کد مطلب:369544 سه شنبه 26 بهمن 1395 آمار بازدید:304
»»» فهرست کتاب
نیایش سی و چهارم [1]
(2) ای خداوند، حمد باد تو را که گناهان را می‌دانی و می‌پوشانی.
حمد باد تو را که بر حال درون ما آگاهی و ما را عافیت عطا می‌کنی.
(3) ای خداوند، ما همگان در پی عیب و عار بوده‌ایم و حال آنکه تو ما را بر زبانها نیفکنده‌ای، مرتکب گناهان بزرگ شده‌ایم و حال آنکه تو رسوایمان نساخته‌ای. در نهان بدیها کرده‌ایم و حال آنکه تو کسی را بر بدیهای ما راه ننموده‌ای.
(4) بسا کارها که نهی فرموده‌ای و ما به جای آورده‌ایم. بسا کارها که فرمان داده‌ای و ما را بر آنها آگاه ساخته‌ای، و ما تجاوز ورزیده‌ایم.
(5) بسا گناهان که در کسب آن کوشیده‌ایم و بسا خطاها که مرتکب شده‌ایم و تنها تو از آن آگاه بوده‌ای نه نگرندگان و تو از هر کس دیگر به افشای آن تواناتر بوده‌ای. ای خداوند، عافیت تو چونان پرده‌ای بر روی چشمانشان فرو افتاد و چون سدی راه گوشهایشان را بگرفت.
(6) ای خداوند، چنان کن که هر عیب ما که پوشیده داشته‌ای و هر گناه که نهان کرده‌ای، ما را اندرز دهنده‌ای شود که از اخلاق بد و ارتکاب خطاها بازمان دارد و به سوی توبه‌ای محو کننده گناهان براند و به آن راه که پسند توست بکشاند.
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگام ابتلا و یا به هنگامی که کسی را به رسوایی گناهی گرفتار می‌دید.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:219
(1) ای خداوند، زمان توبه ما نزدیک گردان و به غفلت گرفتارمان مساز، که ما به تو می‌گراییم و از گناهان توبه می‌کنیم.
(2) بار خدایا، درود بفرست بر آن برگزیدگان از میان آفریدگانت:
محمد و عترت او، آن پاکان و گزیدگان، و چنان که خود فرمان داده‌ای ما را نیوشنده سخن ایشان و فرمانبردار حکم ایشان قرار ده.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:221
(1)